25.09.2021

Зніклыя вну і іншыя навучальныя установы. Яшчэ раз вяртаюся да тэмы.

 У першым паведамленні на гэту тэму я абяцаў даведацца больш пра польскія народныя ўніверсітэты, але з таго часу атрымалася толькі крыху пашырыць тэму. Аднак жыццё не стаіць на месцы: за гэты час зачынілі яшчэ адну вну, яшчэ адна стала на крок бліжэй да ліквідацыі. Таксама атрымалася крыху даведацца пра народныя ўніверсітэты 90-х... Пачнем.

Яўрэйскі ўніверсітэт

Вул. Маякоўскага, 96. Тут дажываў апошнія дні Яўрэйскі ўніверсітэт. Цяпер тут Факультэт соцыякультурных камунікацый БДУ. Фота: Яндэкс-карты.
Від на будынак у канцы верасня 2021 г. Фота А. Берастоўскага

Сярод шматлікіх пачынанняў (або, як прынята цяпер казаць, старт-апаў) "ліхіх 90-х" у сферы адукацыі былі народныя ўніверсітэты і народныя курсы. Стыхіяныя з'явы або знікалі, як, відавочна сталася з польскімі народнымі ўніверсітэтамі ў Мінску, Брэсце і іншых беларускіх гарадах, або пераўтвараліся ў нешта больш стабільнае. Сярод гэтага быў Яўрэйскі ўніверсітэт, заснаваны ў 1995 г. Спачатку гэта былі вячэрнія лекцыі ў памяшканнях на вул. Маркса, 31, дзе выкладалі беларускі карыфей гебраістыкі Галіна Сініла, спецыяліст па дызайну Ігар Духан і мэтр псіхалогіі Я. Каламінскі. Спонсарамі праекта былі замежныя мецэнаты, а працаваў ён у нейкай сувязі з галоўнай вну РБ: Беларускім дзяржаўным універстэтам. Народны характар Яўрэйскага ўніверсітэта спараджаў пытанні выдачы сертыфікатаў, але многае з таго часу засталося таямніцай, а на сайтах БДУ не засталося аніякай інфармацыі пра гэты старт-ап.

У студзені 1999 г. Яўрэйскі ўніверсітэт быў пераназваны ў "Міжнародны гуманітарны інстытут імя М. Шагала", які дзейнічаў як частка структуры БДУ пры падтрымцы замежных спонсараў. Паколькі пераназванне мела месца ў сярэдзіне навучальнага года, верагодна справа не была ў рэарганізацыі праекта. На гэты момант ужо было зразумела, што ў Беларусі няма такой колькасці зацікаўленых вывучаць яўрэйскую культуру (ці польскую), каб рабіць пад гэта буйную навучальную ўстанову, якая акупіць грошы спонсараў. Таму Інстытут імя Шагала рабіў акцэнт на падрыхтоўцы перакладчыкаў, культуролагаў і дызайнераў, што карысталася большым попытам, чым гебраістыка.

У верасні 2003 г. міністр адукацыі РБ А. Радзькоў загадаў зачыніць Інстытут імя Шагала да 11 верасня 2004 г., і вучоны савет БДУ раздзяліў спецыяльнасці былога Яўрэйскага ўніверсітэта паміж 2-мя факультэтамі: факультэтам гуманітарных навук і мастацтваў, якому засталіся дызайнеры, і Факультэтам міжнародных адносін (ФМА), якому засталіся перакладчыкі і культуролагі. Рэктар Інстытута Зелік Майсеевіч Пінхасік стаў намеснікам дэкана ФМА.

Крыху ўспамінаў

Як раз у канцы жніўня 2004 г. я ўладкаваўся выкладчыкам на кафедру сучасных замежных моў ФМА БДУ, якая знаходзілася на базе Інстытута імя Шагала у невялікім 2-х павярховым будынку на вул. Маякоўскага,  96 (фота вышэй). Там я працаваў з верасня 2004 па ліпень 2007 г. Крыху пра свае прыгоды ў гэтым месцы я пісаў у папярэдніх паведамленнях пра зніклыя вну (спасылкі ў першым абзацы) і у пасце пра выбары (2006 г). Таксама, у паведамленні пра БРСМ я зазначыў як мы са студэнтамі ФМА хадзілі ў "самаволку" на лекцыю і выставу на суседнім факультэце: "Каюся, я сам аднойчы сабраў групу студэнтаў-культуролагаў БДУ са сваёй пары, каб разам схадзіць на адкрытую лекцыю па сучаснаму французскаму мастацтву на французскай мове ў тым жа будынку, дзе мы вучыліся, хоць мы не мелі дачынення да лекцыі, ні пара наша не была звязана з вывучэннем французскай мовы."

Калі я стаў часткай каманды выкладчыкаў, працаваўшых у былым шагалаўскім інстытуце, я ні разу не пачуў пра яго мінулае. "Нашы" культуролагі і перакладчыкі, у якіх я вёў англійскую і мовазнаўства, і "суседскія" дызайнеры займаліся ў адным будынку. Толькі нам належылі аўдыторыі пераважна справа ад уваходу, а дызайнерам злева ад уваходу на 2-м паверсе. Камп'ютарныя кабінеты і вялікая лекцыйная зала на 2-м паверсе належылі, здаецца, дызайнерам, але імі актыўна карысталіся і "нашы". Магчыма, і што маленькая бібліятэка на 2-м паверсе і гардэроб на 1-м таксама засталіся агульнымі. Агульнай павінна была быць і спартзала на 1-м. А сталоўкай на 1-м карысталіся нават рабочыя з суседняй будоўлі.

Пра Яўрэйскі ўніверстэт нагдвала тое, што адзін з маіх студэнтаў назваў на заліку па англійскай Jewish invasion (іўдзейскім нашэсцем). Усе студэнты нашых спецыяльнасцяў ФМА (ці амаль усе) павінны былі вывучаць гебраістыку. Многія вучылі іўрыт. Культуролагі-амерыканісты і вучылі іўрыт не ў меншай ступені за культуролагаў-гебраістаў.

Цікава, што калі я ў жніўні 2004 г. шукаў Маякоўскага, 96, то спытаў мясцовага дзядзьку:

-- Выбачайце, дзе тут дом 96, Факультэт міжнародных адносін?

-- Тут няма факультэта, -- збянтэжана адказаў дзядзька, -- там толькі нейкая сінагога...

Навучанне вялося на вельмі добрым узроўні не толькі ў плане гебраістыкі. Для культуролагаў-амерыканістаў наша кафедра ў асобе яе загадчыка Ігара Раманавіча Мархасёва арганізоўвала лекцыі прафесуры з ЗША і сустрэчы з рознымі носьбітамі англійскай ад брытанскага акцёра да аташэ пасольства ЗША па культуры. На гэтыя лекцыі я меў абавязак заганяць студэнтаў-перакладчыкаў, хаця яны рабіліся пад культуролагаў-амерыканістаў. Але я задаволены гэтым, бо такія сустрэчы ўмацавалі і мае навыкі англійскай, і веды многіх студэнтаў, мы зрабілі добрага нырца ў амерыканскую культуру, не пакідаючы Беларусі, і менавіта там я атрымаў першыя цікавыя факты, якія заклалі падмурак маёй будучай кнігі па гісторыі ЗША.

Таксама выкладанне англійскай студэнтам гэтых розных спецыяльнасцяў намагала ад мяне добрай падрыхтоўкі, бо ўзровень быў моцны і некаторыя студэнты былі капрызнымі. Але тры гады на ФМА на базе "шагалаўскага" інстытута засталіся для мяне добрым успамінам, нягледзячы на тое, што хапала канфліктаў і з пэўнымі студэнтамі, і з некаторымі калегамі і, нарэшце, з маім начальнікам. Зразумела, я толькі пачынаў працаваць выкладчыкам вну і недахоп вопыту ствараў пэўныя праблемы, але ў мяне атрымалася наладзіць добрыя адносіны з большасцю студэнтаў, прымусіць прагульшчыкаў хадзіць на заняткі, нагрузіць працай студэнтаў з добрай базай падрыхтоўкі (што дало ім магчымасць не згубіць навыкі, атрыманыя ў школе) і навучыцца не спрачацца з начальствам з-за дробязяў. Добра, што гэта ўсё было :)

Дызайнерам я нічога не выкладаў, але засталіся сляды іх матэрыяльнай культуры на партах: голая жанчына ў стылі чалавека да Вінчы, крэатыўныя аб'явы на інфастэндах, нават верш пра выкладчыка з камп'ютарнага цэнтра:

Кто такой Семенов Паша?

Паша made in Belorussia

Teacher -- вот его profession

Он владеет information

Щурясь, смотрит в монитор

И готовит нам затор

Коль идешь к нему на пару, 

То подушку, одеяло

Ты с собой к нему бери,

Не один -- комплекта три.

Ну, спокойной ночи, friend,

Сладких снов тебе. The end.

Адзін з маіх гебраістаў 4-курснік Сяргей Календа, які прагульваў нашы вячэрнія пары, пакуль я не напісаў яму адкрытую прапанову хадзіць на заняткі па англійскай паверх яго рэцэнзіі на інфастэндзе на літаратурны вечар "Башка" -- стаў вядомым пісьменнікам. Калі ён стаў хадзіць на пары, я ўбачыў нестандартнага, але вельмі разумнага маладога чалавека. І з англійскай у яго ўсё атрымалася good.

Сам інфастэнд, дзе студэнты маглі размяшчаць свае аб'явы, запрашэнні і прапановы, быў напамінам са свабодных 90-х, дзе студэнты былі суб'ектамі адукацыі, і маглі праяўляць ініцыятыву. Нават за хуліганскія эсэ, адно з якіх змяшчала фразу "он об***рал свой гамбургер" ніякіх разбораў палёту з боку адміністрацыі не было.

Нарэшце, магу згадаць як я выконваў разнарадку загнаць студэнтаў на стадыён "Дынама" на футбольны матч з ветэранамі нейкага футбольнага клуба ФРГ . Мархасёў загадаў, каб я сабраў студэнтаў пасля пар туды любым коштам, але, як я не прасіў, ніхто з маіх навучэнцаў не жадаў туды ісці, а прымушаць я і не збіраўся. У выніку я проста правёў да "Дынамкі" двух студэнтаў-аматараў футбола, якія ішлі туды разам з нашым фізкультурнікам і на наступны дзень атрымаў падзяку ад аднаго з супрацоўнікаў адміністрацыі. Шэф, калі зразумеў, што я не быў на матчы, а толькі правёў некалькі студэнтаў, хацеў мяне лаяць за гэта, але, паколькі я ўжо атрымаў падзяку, змягчыўся. Але гэта быў адзіны выпадак разнарадкі. З большага падобных мерапрыемтсваў  было не шмат: ад асноўнага корпуса ФМА мы былі далёка і жылі саім аўтаномным жыццём.

З мясцовых славутасцяў, якія засталі яшчэ Яўрэйскі ўніверсітэт, магу згадаць Г. Сінілу, з якой мы апынуліся яшчэ і суседзямі па мікрараёне. Галіна Веніамінаўна была запальчывай жанчынай, але не "сцервай". Аднойчы, калі я ўжо быў у моцнай няміласці свайго кафедральнага начальства, Сініла забараніла студэнцы свайго аддзялення выступаць на студэнцкай навуковай канферэнцыі пад маім кіраўніцтвам. Я пайшоў да яе ў кабінет і папрасіў не рабіць студэнтку ахвярай выкладчыцкіх разборак. Сініла здзівілася наконт разборак, крыху пажурылася, што гебраісты павінны працаваць з гебраістамі, а не пісаць навуковыя працы ў "англічан", але дазволіла дзяўчыне выступіць пад маім кіраўніцтвам. У выніку злосць была толькі на маёй кафедры: хто дазволіў Берастоўскаму выканаць пункт плана, за невыкананне якога яго трэба было пакараць?!

А Зелік Майсеевіч Пінхасік быў свайго кшталту супрацьлегласцю Сінілы: ціхі, спакойны пажылы інтэлігент. Пару раз я быў яго перакладчыкам на размовах з амерыканскай прафесурай, і было бачна, што ён многае разумеў па-англійску, нават спрабаваў казаць асобныя фразы на мове Шэкспіра і Чосера. Было цікава слухаць як ён разважаў з амерыканскім гісторыкам пра творы Рычарда Пайпса, пра тэорыю, якой ён трымаўся, што дэмакратычны лад у грамадстве з'яўляецца выпадковасцю, а не заканамернасцю развіцця...

Ужо пасля таго як я пакінуў ФМА і працаваў у іншых месцах, я даведаўся, што культуролагаў і перакладчыкаў перадалі Гуманітарнаму факультэту, які мяняў сваю назву. І да гэтага часу на Маякоўскага 96 праходзяць заняткі, але пра Яўрэйскі ўніверсітэт афіцыйна БДУ забыў.

Міжнародны гуманітарна-эканамічны інстытут

Будынак МГЭІ на вул. Маякоўскага, 129а. Фота: onliner.by

Гуманітарна-эканамічны інстытут быў заснаваны ў 1994 г., а ў 2000 г. атрымаў дадатак "Міжнародны" ў сваю назву. Яго заснавальнікам быў Аляксандр Алпееў (1946-2017), які паспеў у розны час і выкладчыкам БДУ працаваць, і ў КДБ служыць, і займацца літаратурнай творчасцю і грамадскай дзейнасцю. Вну праіснавала да красавіка 2021 г. і цяпер знаходзіцца ў стане ліквідацыі. Як і ў выпадку з Яўрэйскім універсітэтам ніякай палітыкі ў зачыненні МГЭІ не бачу. Абедзве структуры трымаліся пісаных і няпісаных правілаў, якія мінадукацыі ставіць для вну. Таму, калі Яўрэйскі ўніверсітэт мог разглядацца як нерэнтабельная дзяржаўная структура, то прыватныя вну зачыняюць патроху, скарачаючы ім магчымасць набіраць студэнтаў. У той ці іншы момант падыходзіць чарга пэўнай вну, нават калі яе кіраўнцтва праявіла сваю лаяльнасць дзяржаве з пераходам ў скандал, як аднойчы было ў выпадку з МГЭІ. Насельніцтва Беларусі скарачаецца, скарачаецца і колькасць абітурыентаў, таму палітыка мінадукацыі ідзе менавіта ў скарачэнні квоты на набор новых слухачоў для прыватных адукацыйных устаноў.

Скрыншот архіва сайта МГЭІ, mgei.org (зараз сайт існуе толькі ў кэшы браўзераў)

Крыху ўспамінаў

У маім жыцці з МГЭІ мне давялося перасекчыся двойчы. Вясной 2004 г., калі я шукаў магчымасць уладкавацца ў вну, я патрапіў менавіта туды, у будынак на вул. П. Броўкі, 22. Раней я пісаў, што гэта быў Міжнародны гуманітарна-экалагічны інстытут імя Сахарава, але памяць падвяла мяне з дакладнай назвай. Я пераправерыў некаторыя звесткі і цяпер пераканаўся, што тады пабываў у МГЭІ Алпеева, першы і апошні раз.

Загадчык кафедры замежных моў (ці чагосьці ў гэтым родзе), мужчына сталага ўзросту, казаў, што да пытання аб маёй магчымасці працаваць у МГЭІ лепей вярнуцца ў жніўні. І дадаў, што сярод іншага абавязкі выкладчыка іх кафедры ўключаюць бясплятны пераклад на замежныя мовы вершаў рэктара вну А. Алпеева, і паказаў мне вынік працы: кнігу на англійскай. Я нічога не сказаў, бо ў такім абавязку праблемы для сябе не ўбачыў.

Праз гады у канцы 2000-х ці пачатку 2010-х я ледзь не уладкаваўся ў МГЭІ на кафедру тэорыі і практыкі перакладу весці заняткі ў перакладчыкаў на пагадзіннай аснове. Я ўжо працаваў у Інстытуце прадпрымальніцкай дзейнасці  на такой жа кафедры ў штаце і меў размову з загадчыцай кафедры па тэлефоне. Калі ў 2004 г. я хацеў туды ўладкавацца, то цяпер мне прапанавалі, а я вагаўся: бо ездзіць на Маякоўскага, 129 было надта нязручна для мяне. Нарэшце, я вырашыў, што не пацягну разрывацца паміж дзвюма вну і адмовіўся.

Водгукі былых студэнтаў і не толькі
На сайце otzyvy.by захаваліся такія суб'ектыўныя водгукі студэнтаў МГЭІ з захаваннем зыходнай лексікі і арфаграфіі:
4.03.2019 11:01  // Катя  
Чесно говоря упущенное время -это нахождение в стенах этого вуз ( если конечно это здание можно назвать вузом ) .
Администрация отвратительная , хамят , угрожают , ставят с поводом и без пропуски (чтобы только деньги платили ).
Мы платим ,за учебу ,за пропуски ,а элементарно бумаги и мыла в туалете нет .
Почти все поуходили отучившись здесь пол года .

***
02.07.2018 17:12  // Александр  
Все ок, нормальный институт. Преподаватели на хорошем уровне. С некоторыми и вообще интересно на семинарах. С администрацией можно разговаривать, в положение студентов они вникают. Кому надо знания, то их получит, кому только диплом, то тоже без него не останется. Как и везде, одним словом. Прогулы и отработки стоят денег, это да. Но это, похоже, тоже уже везде в вузах ввели. Правда, каждый семестр дается некоторое количество прогулов, за которое платить не нужно. А кому не нравится, поступайте на ФМО БГУ (да, если сможете)), или вообще никуда не поступайте, только ныть не надо.))

***
20.11.2017 17:29  // Виктория
Отвратительный унститут ,да даже институтом это злощастное место назвать сложно .Качество преподавания никакущее .
1 сентября пришли ,какие сказки рассказывали ,что тут одни "Кандидаты наук".Такая чушь. Честно,преподавание НИКАКОЕ.
А мало того ,что оплата за учебу не низкая ,так еще и пропуски по 26 рублей .Писать спокойно про этот вуз без ругательных слов ,сложно !!!!
Быстрее бы закрыли эту[censored] и не обманывали абитуриентов .Лучше уже никуда не поступать ,чем сюда .
Кто совершил ошибку и поступил в данное заведение-БЕГИТЕ!!!

*** 
20.03.2017 20:04  // Александр (юрист)
ни разу за 4 года после окончания не пожалел о том, что окончил этот ВУЗ. Хорошие преподаватели, отношение. Руководство ВУЗа всегда идет на диалог со студентами при возникновении каких-либо проблем.

***
12.11.2014 22:38  // Гость  
Окончил этот институт. Достаточно хороший! Много достойных преподавателей, с огромной теоретической и практической базой! Но это все же частный ВУЗ, и с плохой посещаемостью начали бороться только сейчас, выставив огромные ценники за прогулы и пересдачи. ВУЗ действительно, так сказать, нацелен на прибыть. Но с другой стороны, зачем отчислять censored который платит такие бабки и не берет ничего в замен (я о знаниях). Конечно совсем отвязных персонажей отчисляют. Но те люди, которые все же хотят получить знания - получат. Как я говорил преподаватели там и теоретики и практики "в одном флаконе", то есть и материал записывается и понятной форме, зачастую на жизненных примерах объясняется. На счет английского, да действительно был такой преподаватель Ос...вич, но отбыл он там всего 1 семестр. Но как-то человек рассказал про минус и не упомянул, что там по мимо этого кадра, было еще 3 отличных преподавателя по английскому и по одному на немецкий и французский.
P.S. Если хотите получить знания - вы их получите от завидных преподавателей, но и для бездарей тут место есть. В общем никто тут за вами как в школе бегать и заставлять учиться не будет, но в любом случае на экзаменах попотеть придется.

***
11.03.2014 16:51  // Алексей  
Институт ужаснейший. Качество преподавания оставляет желать лучшего, особенно иногстранных языков. Давно ходят слухи что его закроют. Так что лучше бегите оттуда.

***
07.09.2011 22:31  //  
Институт замечательный. За последнее время весьма внушительно расширил материально-техническую базу. Три новых корпуса, современные аудитории, оснащенные по последним технологиям и т.д. Отличный профессорско-преподавательский состав. Студент в этом ВУЗе - уважаемый Человек (по сравнению с тем, что рассказывают друзья, обучающиеся в других ВУЗах). Одним словом приходите в МГЭИ за знаниями и Вы никогда об этом не пожалеете!!!

***
09.08.2011 14:10  // Дмитрий
Я закончил институт 7 лет назад., основу знаний получил нормальную, кто хотел отот учился. Работаю юристом на ОАО "Быховский консервно-овощесушильный завод" на самом крупном в РБ зхаводе по производству консервной продукции. Вот так. Радует что так институт расширился, новые здания, мы сидели на Матусевича в детском садике.

***
06.07.2011 10:38  // Мария К
МГЭИ! Спасибо Вам! Вы сделали из меня ЧЕЛОВЕКА! Отличное образование, препод.состав просто замечательный! В общем я свой институт ни на какой другой не поменяю! Вы ЛУЧШИЕ!!!

***
03.08.2010 12:18  // Тубольцева Юлия
Закончила этот ВУЗ по специальности ПСИХОЛОГИЯ в этом году. Прекрасные педагоги, высококлассные специалисты! Если ты подходишь к учебе с ответственностью, а не просто отсидеться в уголке, отношение преподавателей очень хорошее. Если ты действительно хочешь получить не только диплом, но и знания, то в МГЭИ ты их получишь! Если у Вас будут преподавать Апацкая Зинаида Антоновна, Митрофанова Марина Леонидовна, Кукушкина Людмила Михайловна, то вы получите настоящее удовольствие от изучаемого предмета. Да и другие преподаватели факультета психологии прекрасные специалисты.
Общались со студентами других специальностей, они так же очень хорошо отзывались о своих педагогах. Поступайте в МГЭИ и получайте знания!!!

***
03.07.2010 03:48  // vanil
)))))))ПРИВЕТ ВСЕМ ))))))
За институт можно говорить всякое, но когда ты его заканчиваешь и у тебя в руках диплом и значок (поплавок)...... поверьте то мне, отмосфера витает там современная, кто был за кордоном, почти все по ихнему, как в маркетенге, в развитие надо влаживать средства, ДА....... РЕКТОР ПРОСТО РЭСПЕКТ мужик по ходу жизни многое видел и многое знает, БУДЬТЕ КУЛЬТУРНЫМИ СТУДЕНТАМИ, И СЛАВЬТЕ СВОЙ ВУЗ .

***
21.06.2010 16:18  // Adelija
Интересно получилось...
На тестирование они регистрировали по 3-м предметам, а само тестирование проводили на своей базе только одно, на остальные распределяли по другим ВУЗам. По телефону о таком неудобстве НИКТО не предупредил. Деньги плати в банк- и приезжай регистрируйся. Неудобно как-то, мало того, что бегать по всему городу для прохождения тестирования, так еще потом такой же кружочек за сертификатами. По отношению к школьникам, я понимаю, что это в порядке вещей, дети будут молчать, а вот по отношению к великовозрастным студентам - не очень-то порядочно, могут и проблем наделать, если что...

***
22.04.2010 00:02  // Adelija
Проходила в МГЭИ профессионально-психологическое собеседование. К определенному времени пригласили сразу всех претендентов (было человек 20-25), в основном не школьники, а взрослые люди, которые уже что-то видели, где-то учились и работали.Очередь двигалась небыстро, людей парус лишним часов продержали в темном, холодном, душном коридоре, в котором абсолютно негде было присесть, и некуда деть свои вещи. Не вдаваясь в подробности самого процесса (он не зависит от ВУЗа), лично я попала на собеседование с ужасной головной болью и в совершенно разобранном состоянии после такого "великого стояния". Не подумайте, что я раздосадованный абитуриент, не прошедший испытания,собеседование я прошла, но вся организация этого мероприятия показалась мне, мягко говоря, странной.

***
18.11.2008 10:23  // [Гость]
Блин, Институт реально клевый!!!!!!! Заочником, у кот, траблы с работой, самая тема поступать!!!!!! Захочешь получишь знания, а не захочешь, так кто ж заставлять будет!!!! Вообщем [censored] универ!!!!! Заочникам сокращенки приветули

***
12.09.2008 20:27  // [Гость]
Институт классный, но вот математика(Мороз) и ТОХОД(бабушка в очках) - МУКИ!

***
25.06.2008 02:12  // Ольга
Институт просто супер,главное платить вовремя за учебу,и на занятия можно не ходить.Сдача зачетов,экзаменов проходит легко,за исключением математики,производственных технологий.Оплата хотя и ниже,чем в других ВУЗАХ,но повышается с каждым месяцем.

***
04.03.2008 22:46  // [Гость]
Очень хороший институт и преподаватели и знаниия хорошие.

***
29.02.2008 14:20  // LenaLena
МГЭИ - [censored]!!!
если вы не хотите учиться - вам сюда... платите деньги и всё будет шикарно!!!
я бы назвала этот ВУЗ - ГМИ ([censored]Московский ВУЗ)))
учится куча хачиков, которые даже русского языка толком не знают...
за все перездачи дерут 1500 рубей (у 2008 г. -- эквівалент 0, 75 доллара ЗША -- А.Б), за академ справку - 1500 и её будут делать 2-3 месяца!!!
при переводе в другой ВУЗ деньги за семестр возвращают со скрипом - ДЕКАНША экономического факультета на вопрос а сколько вы вернёте за семестр, который ещё не начался - не вернём, вы только о деньгах и думаете!!! короче, [censored]!!! столько нервов и времени потратила, чтобы выбить 50% от заплаченных денег...
организация учёбы безобразная... методисты вообще не понимают, что вокруг происходит... и где они работают...
постоянно меняются методисты, деканы и т.п... за полгода можно познакомиться с 2-3 методистами, которые курируют группу!!!
совет тем, кто ещё не напоролся на МГЭИ (ГМИ)... поищите другое место учёбы и вы сэкономите нервы и деньги!!!

***
29.02.2008 14:20  // [Гость]
Что то мы ни разу там хачиков не видели............. И преподаватели все не дают спуску. Если нет знаний и не знаешь предмет, то будешь ходить по сто раз пересдавать. А вы знаете что в этом институте самые дешевые пересдачи. Просто вас выгнали с этого института, вот вы его и поливаете грязью.

***
21.01.2008 13:40  // [Гость]
Мне понравился институт. его закончила я и многие мои знакомые. Многие преподаватели из Нархоза. Видно вас отчислили вот вы и пишите, что вуз ужасный

***
01.10.2007 12:22  // [edited]
По поводу знаний. В принципе, научить могут. Преподы хорошие. Но что взять с частных-то вузов?
По поводу самого института. Начальство и самое близкое его окружение - [данный текст скрыт, т.к. оскорбления на сайте запрещены]. [данный текст скрыт, т.к. информация не подтверждена]
Короче, терпеть не могу МГЭИ.
Кстати говоря, адрес-то написан неправильный. Не 3-й дом, а 22-й. И кроме того есть еще два корпуса (пока два). Администрация располагается на Маяковского.

***
27.07.2007 18:49  // ЕкатеринаОТЗЫВЫ.BY - отзывы, идеи, предложения
Хороший институт! Только корпус на Бровки слабенький.ыседить на лавках в аудитории невозможно.Но в принципе знания на 4+
УКантакце давялося знайсці абмеркаванне выкладчыкаў МГЭІ студэнтамі. Даю выбарку:

Алексей С. 25.01.2008 19:28
Когда я учился в МГЭИ многие преподаватели оставили глубокий след. Некоторых уже не помню по фамилиям, да и не хочется никого выделять, а то забудешь кого-то и обидятся. Они все старались и вкладывали в нас частичку себя.
Но пожалуй одну персоналию я все же выделю. Не знаю, преподает ли сейчас он на гуманитарном или нет, может подскажите. МАКАРОВ. Лучше его нейропсихологию знать невозможно. Да и подход верный, на обычных зачетах и экзаменах дрючит, а на госах лучший друг студента. Правильно, че на госах дрючить, раньше надо было, а на госах поводья надо приспустить.

Надежда А. 16.02.2009 16:29
Корондо - Прикольный мужик
Муравлёв - Понимающий такой.. можно потрепаться.. всегда на встречу пойдёт
Цоколова - оч интересно на парах. Классно рассказывает
Чухвичев - тоже приколист но на зачётах экзаменах жесток)))
Пономоренко - Чушок с виду но на госах даже вытянул меня.. так что не всё так плохо)))
Саблина - таких женьщин надо поискать, такая она офигенная. Тоже оч интересно у неё на парах
Калі рэзюміраваць гэтыя ўспаміны ў стылі "спадабаўся сок" / "не спадабаўся сок", то яны часткова пацвярджаюць тое, што я пісаў пра зніклыя вну раней: многае залежыць ад канкрэтных выкладчыкаў, якія могуць быць і ў дзяржаўных, і ў прыватных установах. У кожнай беларускай вну беларускія выкладчыкі вучаць беларускіх (пераважна) студэнтаў за беларускія зарплаты. Таксама студэнты прыватных вну скардзяцца на сквапнасць адміністрацыі: гэта праблема непазбежна, калі адміністрацыя і заснавальнікі ўстановы адукацыі разумеюць, што кожны навучальны год можа стаць апошнім і трэба зарабіць як мага больш грошай зараз, а не ўкладаць іх у перспектыву, рэпутацыю і выкладчыкаў. Дарэчы, з гэтага спісу выключу матэрыяльную базу: яе абнаўляюць практычна ўсе вну.

Алпееў як паэт вачыма моладзі
Фота А. Алпеева на яго творчым сайце alpeev.com (даступны толькі ў кэшы браўзераў)

Некаторы час таму, калі я вывучаў творчасць У. Смялоўскага, а потым даказваў яго значнасць як паэта і пісьменніка ў пэўных колах, мне давялося звярнуць пільную ўвагу на літаратурную спадчыну А. Алпеева. У мяне ўражанне сапсавалася тым фактам, што Алпееў выкарыстоўваў чалавечыя рэсурсы сваёй вну на раскрутку сваёй творчасці, а таксама скандалам вакол адлічэння Кумца ў 2011 г. Таму я на працягу некалькіх год пытаўся розных сваіх навучэнцаў якія ў іх уражанні ад паэзіі гендырэктара МГЭІ. Большасць давалі негатыўную рэцэнзію, хтосьці казаў, што "чалавек стараўся", але некалькі студэнтаў адной вну далі цікавую ацэнку творчасці:

Никита У
Мне больше понравились стихотворения на белорусском. Скажу честно, читал не все, но на русском не сильно привлекли, возможно, из-за того, что я обожаю стихотворения Евтушенко. Но в целом, скажу, что довольно неплохо.

Владислав Г
Поддержу Никиту. Действительно на белорусском языке стихотворения более гармоничны на слух и легче читаются. Стихотворения на русском как по мне сложно зарифмованы, а где-то ее и вовсе нет. Однако смысл в стихотворения что на русском, что на белорусском языках достаточно глубокий.
 
Никита У
Вот-вот, рифму сложно высмотреть

Артём К 
Согласен, но возможно это просто сложные необычные рифмы, предназначенные для человека знающего и понимающего всю их глубину и тонкость

Екатерина Ж
Скажу так: в белорусском слоге больше понимаешь и слышишь из-за того, что слог мягче и мелодичнее. Русскую поэзию отличает достаточная точность и конкретность слов, когда здесь упор идёт на глубину и подсознательную восприимчивость читателя. Я бы даже сказал, что в белорусских стихах больше видно "белорусскую душу", хотя так было бы не совсем верно описать. Иногда создаётся впечатление, что автору куда проще формулировать мысли как раз на его родном языке, нежели на белорусском.
В общем, автор делает упор не на смысл самого слова, а на понимание этого слова читателем, ибо каждый воспринимает одно и то же слово или метафору достаточно по-разному. В русском слоге всё как-то суховато выглядит и поэтому может тяжело восприниматься. Примерно так.
Польскі народны ўніверсітэт і працяг тэмы

Вул. Захарава, 28. Тут у 1-й палове 90-х знаходзіўся Польскі народны ўніверсітэт. Цяпер там пасольства Мальты і Дом дружбы народаў. Асветніцкія мерапрыемствы праходзілі тут і пазней, нярэдка пад эгідай пэўных пратэстанцкіх канфесій. Фота А. Берастоўскага, зробленае 5 кастрычніка 2019 г.

Польскі народны ўніверсітэт (Polski Uniwersytet Ludowy) (ПНУ) існаваў у 1992-95 (?) гг. Пра гэту арганізацыю засталіся звесткі пераважна ў польскай літаратуры, з якіх вынікае, што ён дзейнічаў у Мінску, Брэсце і некалькіх іншых гарадах у азначаны час як варыянт "адкрытага" ўніверсітэта: выкладчыкі з розных вну чытаюць свае лекцыі аматарам пэўных тэм за ўзнагароду ці бясплатна. Гэта праходзіць у арэндаваных памяшканнях. Аматары па розных прычынах не вучацца афіцыйна як вячэрнікі ці завочнікі, магчыма таму, што пытанні, якія ім раскрываюць у народным універсітэце, ім не будуць выкладаць у традыцыйнай вну. У дадзеным выпадку справа была ў цікаўнасці да польскай мовы і культуры. Яўрэйскі ўніверсітэт атрымалася трансфармаваць у нешта больш універсальнае, і туды пайшлі не толькі яўрэі і аматары гебраістыкі, але і людзі рознага паходжання, зацікаўленыя ў дыпломе спецыяльнасцяў, якія могуць даць прыбытак. Напэўна, ПНУ не пашанцавала, бо вывучыць польскую мову ці асновы польскай культуры стала магчыма праз шматлікія моўныя курсы, а аматараў паланістыкі не знайшлося столькі, каб зрабіць старт-ап рэнтабельным адукацыйным бізнесам. Тым не менш, у Беларусі працягваюць дзейнічаць польскія асветніцка-культурныя арганізацыі і ў пэўных умовах магчыма адраджэнне ПНУ як, напрыклад аналага брытанскага Open University, які вядзе трансляцыю заняткаў па тэлебачанні ці анлайн. Zoom i BigBlueButton у гэтым плане даюць шырокую прастору дзейнасці.

Нажаль, тэма зніклых устаноў адукацыі не вычэрпваецца. На падыходзе яшчэ мінімум 2 арганізацыі, якія могуць спыніць сваю дзейнасць. Называць не буду, але назіраю сітуацыю з імі...

Избранное сообщение

Іван Шамякін. Першы генерал

 На прасторах сусветнай павуціны ёсць малавядомае апавяданне Івана Шамякіна "Першы генерал", якое варта прачытаць многім. Акрамя м...