Вуліца У. Сыракомлі або "перфатурызм"

Той, хто не першы раз зазірае ў мой блог, хутчэй за ўсё заўважыў, што ён прысвечаны ў асноўным пытанням гісторыі і лінгвістыкі. Часам я фатаграфую некаторыя вуліцы Мінска, якія маюць пэўнае значэнне для гісторыі горада (незвычайнае спалучэнне архітэктурных стыляў, помнікі гісторыі), але вуліца У. Сыракомлі ў Лошыцы, напэўна, выключэнне з гэтага правіла. Гэта звычайная вуліца ў сучасным спальным раёне беларускай сталіцы.

Я не ездзіў спецыяльна займацца гэтай вуліцай, а апынуўся на ёй па сваіх пабытовых справах: трэба было замяніць паламаны перфаратар па гарантыі. Можна сказаць адбыўся "перфатурызм" у Лошыцу. Маю ўвагу гэта вуліца прыцягнула хутчэй за ўсё тым, што гэта адна з тых рэдкіх вуліц, дзе буднім ранкам амаль не сустрэнеш людзей ці машын. Неяк не звычна. Адчуванне, як на вуліцах горада ў гадзін 10 ранку пасля навагодняй ночы.

Паколькі на гэтай вуліцы няма нейкіх асаблівых аб'ектаў, якія прыцягнулі б маю ўвагу, як гісторыка, я публікую здымкі ў тым парадку, як яны з'явіліся.

Чыгуначная станцыя "Лошыца". Надпіс лацінкай па стандарту, як у метро.

 Від на вул. Сыракомлі з боку аўтобуснай развязкі.

 Вуліца пачынаецца

 Няціоты бок -- побач з чыгункай і пакуль не асабліва распрацаваны.

 Мне здаецца, што хутка магазіны "Еўраопт" адрадзяць слова "манаполька". На маёй памаці яны з малавядомага брэнда "раскруціліся", часткова за кошт інтэрнет-гандлю. Мае дзеці зараз просяць не купіць што-небудзь, а заказаць у Еўраопце.

 Можа каму актуальна...

 Здаў мукулатуру і заправіў свой "Ролс Ройс"

 Машыны ўздоўж дарогі пераважна стаяць. Праблема паркоўкі.

 Канец вуліцы. Блакітны будынак -- гэта ўжо на вул. Прушынскіх.

 Цікава, што гэты міні-рынак па Сыракомлі 7 не заўсёды "прабіваецца" правільна, бо да гэтага адрасу адносіцца і аўтасэрвіс.

 Трыджык змяніў прафесію. Можа тут лепш плацяць?

 Апошні будынак па цотнаму боку Сыракомлі.

 ... у тыле ворага.

 Залез за мяжу вуліцы. Каб усе межы можна было так лёгка пераходзіць!

 Іду зваротна. Гэта я ніяк не дачакаюся, каб прадаўцы прыехалі на работу і аддалі мне новы перфаратар

 А гэта ўжо іду дамоў, дакладней, на станцыю.

 Вось тут я жадаў сфатаграфаваць трактар ля аўтобуснай развязкі, а толькі дома ўбачыў, што на першы план патрапіў пратэстны лозунг мясцовых хуліганаў, які лепш перакласці з англійскай "далоў паліцыю". Я не далучаюся да гэтага пратэсту.

 Аўтобус на развязцы...

 ... і бяздомныя сабакі.

Від з развязкі на поўнач: гушчар і небаскробы.

Дарэчы, заўважыў, што чыгунка больш выгодны спосаб ездзіць па Мінску, чым аўтобус ці метро. Білет ад Мінск Пасажыскага да Лошыцы каштуе 1200, а на аўтобус усе 4500. Я ўжо не гавару пра хуткасць перамяшкання. Праўда, рэгіянальныя лініі -выключэнне (зваротна ехаў менавіта "рэгіаналкай"): білет каштуе 6600. Пры сучасных цэнах гэта, зразумела, капейкі, але яны рублі берагуць.

"Перфатурызм" адбыўся 21.09.2015