Мінскія дыягены

 Мінск, як і іншыя гарады свету, славуты не толькі гісторыяй і архітэктурай, але і людзьмі. Некаторыя з іх праславіліся справамі, якія выклікалі ў людзей павагу, іншыя дрэннымі справамі. Асобнай групай выступаюць людзі, якія паводзяць сябе странна з пункту гледжання большасці. І гэта могуць быць як сапраўды асобы з псіхічнымі захворваннямі, так і індывіды, якія ідуць шляхам Дыягена, які адмыслова паводзіў сябе, як вар'ят, каб звярнуць увагу публікі на нешта сваё.

У беларускай сталіцы ёсць некалькі чалавек, якіх адносяць да гарадскіх вар'ятаў, але пры дэталёвым разглядзе іх паводзінаў можна зрабіць выснову, што яны добра ўсведамляюць свае ўчынкі.

Валянціна Уціна, спявачка

Спявачка В. Уціна ў 1997 г. і пачатку 2010-х гг.

Многія хоць раз у Мінску чулі, як гэта жанчына спявае на рэлігійныя тэмы ў публічных месцах, крычыць "Хрыстос уваскрос" і крытыкуе праваслаўны абрад фарбавання яек на Вялікдзень. Але мала хто ведае пра яе сцэнічнае мінулае, якое ўключае ўдзел у народным хоры імя Цытовіча і пазней ў 90-я ў групе "Позні дождж". Нягледзячы на спецыфічны вобраз жанчына адмыслова робіць сваю дзейнасць як разнастайнасць прапаведніцкага служэння. З самых розных каментароў наконт сваіх публічных выступленняў, якія яна дае цікаўным, можна зрабіць выснову, што яна знаходзіцца ў поўнай свядомасці і ведае што робіць.

Дарэчы ў інтэрнэце хапае запісаў розных песень у яе выкананні.

Аляксандр Леонаў, палітычны актывіст

Гэтага чалавека некаторыя лічаць вар'ятам па прычыне падобных нестандартных спосабаў выказаць свае палітычныя погляды знешнім выглядам: будзёнаўка ў спалучэнні з георгіеўскай стужкай у форме літары Z і значка Народна-патрыятычнага руху "Спектр". 

А вось ён ужо ў шапцы колераў дзяржаўнага сцяга.

Але пры наведванні царквы Леонаў ужо апрануты сціплым і адпаведным чынам.

Калі судзіць па стужцы гэтага мужчыны ў сацыяльных сетках, ён не робіць уражанне чалавека з нездаровай псіхікай. Хутчэй гэта спробы выказаць сваю пазіцыю праз дапушчальны ўзровень эпатажнасці і эксцэнтрыкі. Ён прытрымліваецца класічнай сістэмы поглядаў прыхільнікаў "рускага свету": падтрымка знешняй палітыкі Расіі і СВА з яскравай нянасвісцю да Украіны і краін Захаду, настальгія па СССР, але без марксізму, "праваслаўнасць" без глыбокай рэлігійнасці. Паколькі такім людзі бываюць негатовыя ствараць свае ўласныя матэрыялы, ім бывае лягчэй выказацца праз перапост матэрыялаў іншых аўтараў у сацсетках або праз знешні выгляд. 

Я не даю ацэнкі поглядам і ўчынкам Уцінай і Леонава, але іх паводзіны ў значнай ступені  нагадваюць Дыягена. Той таксама жыў некаторы час у збаны, бегаў удзень з ліхтароў, шукаўчы чалавека. І гэтыя 2 асобы спрабуюць данесці свае ідэі -- рэлігійныя і палітычныя, -- праз дзеянні, якія могуць камусьці здавацца вар'яцкімі.

Вось тут публікавалі артыкул прысвечаны іншым эпатажным асобам горада на Нямізе. Паколькі не маю фактаў наконт гэтых людзей, то не буду іх адносіць ні да эпатажных дыягенаў, ні да людзей з парушэннямі псіхікі. Аднак магчыма ў далейшым буду развіваць тэму гэтага паста.

Фатаграфіі Леонава ўзятыя з матэрыялаў, якія ён апублікаваў у публічным доступе УКантакце. Здымкі Уцінай узятыя з даступных у інтэрнэце матэрыялаў.

Таксама: Фразы, за якія ў СССР маглі забраць у "псіхушку"